Śnieguliczka Chenaulta BRAIN DE SOLEIL PBR

Symphoricarpos chenaultii x BRAIN DE SOLEIL PBR

Śnieguliczka Chenaulta BRAIN DE SOLEIL to gęsty, niski krzew o szeroko ścielących się po ziemi pędach z rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Wzrost powolny, docelowo osiąga 0,5 m wysokości i 1,5 m szerokości. Rozpostarte, cienkie, żółte pędy, tworzą zwarte poduchy. Liście w sezonie intensywnie złoto–żółte, wiosną zaś brązowo-pomarańczowe. Są drobne, długości 1-1,5 cm i szerokości 0,8-1 cm. Kształt jajowaty, na wierzchołku zaostrzone a u podstawy zaokrąglone. Jesienią długo pozostają na krzewie. To mocny punkt kolorystyczny przez cały okres wegetacyjny oraz świetna roślina okrywowa, nadająca się do sadzenia pod koronami wysokich drzew i w ciągach przyulicznych. Jest niewymagający w uprawie, nie sprawi większych kłopotów nawet początkującym ogrodnikom.

Śnieguliczka Chenaulta BRAIN DE SOLEIL choć nie pochodzi z Europy, to świetnie zadomowiła się w naszym klimacie. Odmiana ta jest mutacją Symphoricarpos × chenaultii HANCOCK. Odkrył ją, w 2003 roku, Pascal Quemard z Maine-et-Loire z Francji. Do handlu została wprowadzona przez Andre Briant Jeunes Plants z St. Barthelemy d’Anjou-również we Francji w 2004 roku.

Kwitnienie odbywa się praktycznie przez całe lato-od maja do lipca. W tym czasie na roślinie pojawiają się drobne (bez znaczenia ozdobnego), lecz bardzo liczne biało–różowe dzwonkowate kwiatostany. Kwiaty rozwijają się nierównomiernie, dzięki czemu dłużej zdobią krzew. Jest to roślina miododajna, chętnie odwiedzana przez pszczoły, trzmiele i motyle. Jesienią, zwłaszcza po odpadnięciu liści, główną ozdobę stanowią różowe, kuliste owoce. Stanowią one pożytek dla niektórych gatunków ptaków.

Pielęgnacja i uprawa

• Niewymagający krzew rosnący zarówno w pełnym słońcu, jak i w cieniu.
• Dobrze rośnie nawet na przeciętnej czy jałowej glebie choć najlepiej radzi sobie na glebach żyznych i świeżych o odczynie lekko kwaśnym.
• Krzew świetnie radzi sobie z niedoborami i nadmiarami wody oraz z zanieczyszczonym powietrzem.
• Roślina nie jest „żarłoczna” i wymaga sporadycznego dokarmiania.
• Młode sadzonki wrażliwe na mrozy, ale dobrze odrastają. Strefa mrozoodporności 5b.
• Dobrze znosi silne przycinanie.
• Rośnie zdrowo i rzadko jest atakowany przez choroby i szkodniki.
• Najlepszym okresem na cięcie jest koniec zimy lub wczesna wiosna. Prześwietlamy nadmiernie zagęszczone okazy, usuwamy pędy stare, chore i krzyżujące się, a także zbędne odrosty.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Dekoracyjny akcent kolorystyczny w jesiennym i zimowym ogrodzie przydomowym lub w zieleni osiedlowej.
• Wykorzystywany w kompozycjach naturalistycznych (parki i ogrody).
• Jest doskonałym towarzystwem na mieszanych rabatach.
• Świetnie spisuje się w nasadzeniach pojedynczych ale może być sadzony również w grupie.
• Niezawodny do zadarniania skarp i nieużytków.
• Doskonała roślina okrywowa, do sadzenia pod koronami wysokich drzew.
• Owoce, chętnie zjadane przez ptaki a kwiaty miododajne.