Perukowiec podolski

Cotinus coggygria

Gatunek krzewu z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Pochodzi z południowo – zachodniej Azji i z południowo – wschodniej Europy. Krzew uprawiany w Europie już od XVII w. W wielu krajach, również w Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna. Nazwa rodzajowa rośliny pochodzi od bardzo ładnych, delikatnych kwiatostanów, przypominających perukę. Perukowiec podolski to krzew o zaokrąglonym pokroju, szeroko rozgałęzione, dorastający po 10 latach do 3-5 m wysokości. Pędy nagie, drewno żółte, zawierające sok o charakterystycznym, ostrym zapachu.

Żółtawe kwiaty zebrane w wiechowate kwiatostany pojawiają się w maju i czerwcu. Kwiaty są bardzo małe, tworzą duży, efektowny kwiatostan wiechę, o średnicy ok. 20 cm. Kwiaty licznie odwiedzane są przez pszczoły miodne i trzmiele. Perukowiec podolski jest rośliną miododajną, wydajność miodowa wynosi 35-40 kg/ha.

Liście rozwijają się dość późno, bo dopiero w maju. Ulistnienie skrętoległe. Wielką ozdobą tego krzewu są jego jajowate, całobrzegie liście. Jesienią przebarwiają się na kolor żółty, pomarańczowy lub czerwony. Nagie liście mają jajowaty kształt, u nasady są zwężone. Roślina polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych, parkach i zieleni osiedlowej. Sadzi się ją pojedynczo lub w grupach, najlepiej na jasnym tle.

Pielęgnacja i uprawa

• Perukowiec rośnie w rejonach o suchym, gorącym, kontynentalnym klimacie, na suchych glebach, słonecznych stanowiskach, wśród zarośli innych krzewów.
• Dobrze znosi kiepskie warunki glebowe.
• Najlepiej rośnie na glebach bogatych w wapń (zasadowy odczyn), na ciepłych, suchych, słonecznych miejscach.
• Odcień liści zależy od stopnia nasłonecznienia. Im stanowisko bardziej słoneczne, tym kolor liści jest bardziej intensywny.
• Bardzo wytrzymały na niskie temperatury i na suszę.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Polecany do parków, zadrzewień osiedlowych i ogrodów przydomowych.
• Sadzić należy pojedynczo i w luźnych grupach, zawsze na miejscach słonecznych.
• Zaletami ozdobnymi są piękne czerwone liście i delikatny, ładny kwiatostan bardzo długo utrzymujący się na roślinie.
• O ile pojedyncze kwiatki są niepozorne, to cały kwiatostan wygląda bardzo ładnie na tle czerwonych liści.
• Po przekwitnięciu kwiatostany zamieniają się w owocostany.
• Czerwone, delikatne i pierzaste owocostany utrzymują się bardzo długo na krzewie dodając mu uroku.