Mydleniec wiechowaty

Koelreuteria paniculata Laxm.

Znany też jako Roztrzeplin wiechowaty. Jest to niewielkie rozłożyste drzewo należące do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Rodzajowa nazwa naukowa roztrzeplinu została nadana na cześć niemieckiego przyrodnika J.G. Koelretura. Gatunek występuje w Chinach, Japonii i w Korei. Rośnie w podszyciu świetlistych lasów dębowo-sosnowych. W krajach swego pochodzenia osiąga wysokość 6-8 i szerokość 5 metrów. Posiada luźną i szeroką koronę. W początkowej fazie wzrostu korona przybiera kształt kulisty, w starszym wieku płasko wysklepiona do parasolowatej.

Kwiaty małe, żółte, wzniesione w szczytowe luźne wiechy długości do 30 cm. Kwitnie w czerwcu około 3 tygodni. Wydziela duże ilości nektaru i jest chętnie oblatywany przez pszczoły.

Liście sezonowe, długości do 35 centymetrów, składające się z 7-15 podłużnie-jajowatych listków długości 3-8 centymetrów, barwy ciemnozielonej, natomiast młode listki barwy jaskrawoczerwonej; jesienią liście przebarwiają się na pomarańczowo lub pomarańczowo-brązowo.  Owoce długo utrzymują się na gałązkach, są bardzo dekoracyjne.

Pielęgnacja i uprawa

• Najlepiej rośnie w pełnym oświetleniu, lecz znosi także niewielkie ocienienie.
• Dobrze znosi wysoką temperaturę oraz znosi suszę.
• Preferuje gleby świeże do suchych, o dużej zawartości wapnia.
• Nie będzie rosnąć na glebach ciężkich, wilgotnych, gliniastych i ilastych.
• Odznacza się regularną, obficie ulistnioną koroną.
• Idealnie nadaje się do nasadzeń osiedlowych, jest odporny na warunki typowo miejskie.

Zastosowanie i cechy

• To cenne oraz efektowne drzewo dla zadrzewień miejskich i osiedlowych.
• W ogrodach należy sadzić pojedynczo, aby pokazać oryginalne ulistnienie i pokrój.
• Roślina cenna dla pszczelarstwa ze względu na ogromne ilości nektaru wydzielanego przez pyłkodajne kwiaty.