Świdośliwa lamarcka

Amelanchier lamarckii

Niskopienne drzewo o luźnej koronie osiągające do 5m wysokości. Świdośliwa lamarcka charakteryzuje się sezonowym ulistnieniem, dekoracyjnym kwitnieniem, a także ładnie przebarwiającymi się w okresie jesiennym liśćmi, co powoduje, że stają się w tym okresie niezwykle malownicze. Kwiaty są bardzo ozdobne, białe z odcieniem różu, znoszą wiosenne przymrozki aż do minus 5-7°C. Owocuje już w trzecim roku po posadzeniu, co roku do 40-50 lat. Niebiesko-czarne owoce zbieramy od połowy czerwca do połowy lipca. Owoce są soczyste, słodkie, o przyjemnym smaku, a kolor soku jest niezwykle karminowy.

Pielęgnacja i uprawa

• Roślina łatwa w uprawie, mało wymagająca, dobrze rośnie i obficie owocuje nawet na mniej zasobnych i średnio żyznych glebach o odczynie najlepiej obojętnym.
• Nie lubi miejsc podmokłych.
• Preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko zacienione.
• Krzew owocuje obficie na pędach zeszłorocznych i dwuletnich, dlatego prześwietlamy go delikatnie po kwitnieniu.
• Jest w pełni mrozoodporny – wytrzymuje mrozy do -40 stopni Celsjusza.
• …więcej na temat uprawy świdośliwy znajdziesz tutaj.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Nadają się na żywopłoty naturalne czy strzyżone. Można tworzyć alejki wysadzane świdośliwami.
• Owoce są bogate w substancje mineralne, podobne w smaku do owoców borówki amerykańskiej, zawierają witaminy z grupy B, magnez, potas, są zasobniejsze w składniki mineralne oraz mają lepsze właściwości odżywcze i zdrowsze niż owoce borówki wysokiej.
• W 100 g zamrożonych owoców świdośliwy znajduje się na przykład ok. 7 razy więcej wapnia i żelaza niż w owocach borówki wysokiej, a także 4-krotnie więcej potasu i białka.
• Owoce są bardzo słodkie, można je jeść na surowo albo używać do produkcji dżemów, konfitur czy nalewek.