Rojnik pajęczynowaty

Sempervivum arachnoideum

Rodzaj roślin należący do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Obszar ich naturalnego występowania obejmuje tereny od Maroka do Iranu między innymi: Półwysep Iberyjski, Alpy, Sudety, Karpaty, Bałkany, Kaukaz (łańcuch górski). Gatunkiem typowym jest Sempervivum tectorum L. Rojnik pajęczynowaty jest gatunkiem uprawianym w ogrodach. Nieduże rośliny zielne wieloletnie o niepodzielonych, grubych i mięsistych liściach. Ich liście tworzą zbitą różyczkę liściową. Tworzy małe, płasko-kuliste rozety, pokryte pajęczynowatymi włoskami.

Różowe kwiaty, zebrane w kwiatostany pojawiają się latem (VI – VIII). Rosną na pędach o wysokości ok. 12 – 15 cm. Zebrane po kilka w kwiatostany, rozwijają się na szczytach pędów. Mają jasnoczerwoną barwę. Mierzą 1–2 cm średnicy. Płatki są liczne, wąskie, z podłużnymi ciemnoczerwonymi prążkami. Kwiaty są miododajne, w trakcie kwitnienia licznie odwiedzane przez pszczoły. Wydajność miodowa wynosi ok. 400 kg/ha.

Zebrane w liczne różyczki liściowe o średnicy do 2 cm. W pełnym nasłonecznieniu różyczki mocno przylegają do siebie, przybierając półkulistą formę. Liście odziomkowe są owłosione i mają lancetowaty kształt z ostrym wierzchołkiem. Liście łodygowe mają jajowato lancetowaty kształt, są zabarwione na czerwonawo przy wierzchołku, przylegają do łodygi.

Pielęgnacja i uprawa

• Nie mają specjalnych wymagań.
• Rosną na glebach suchych, piaszczystych i jałowych.
• Nie znoszą miejsc o dużej wilgotności podłoża.
• Najlepiej czują się w miejscach mocno nasłonecznionych.
• Roślina mrozoodporna.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Rojniki to najczęściej spotykane rośliny w ogródkach skalnych.
• Można je sadzić także na murkach ogrodowych, skarpach, między płytami chodnikowymi czy na zielonych dachach.
• Szczególnie malowniczo wyglądają wśród jasnych kamieni i skałek czy we wnękach skał czy murków.
• Rojniki mogą być także uprawiane w pojemnikach czy dużych misach dla ozdoby tarasów.