Żarnowiec miotlasty

Cytisus scoparius

Gatunek krzewu z rodziny bobowatych. Występuje w południowej i środkowej Europie, także w Polsce (pas nadmorski, zachodnia część niżu i pogórze). Roślina o pokroju miotlastym, osiągająca ok. 1,5 do 2 m wysokości. W wyjątkowych przypadkach do 3 m wysokości. Łodygą są kanciaste, rózgowate gałązki, przez większą część roku zielone. Na wierzchołkach są bezlistne lub mają tylko drobne, pojedyncze listki. Pędy obficie rozgałęzione. Liście drobne, trójlistkowe, najwyższe niepodzielone. Kwiaty żółte, duże, osadzone po jednym lub dwa w kątach liści wzdłuż prawie całych pędów.

Pielęgnacja i uprawa

• Gatunek łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do gleby.
• Naturalnym siedliskiem są piaszczyste i suche zbocza, ugory, poręby, wrzosowiska czy skraje borów sosnowych.
• Preferuje gleby przepuszczalne i piaszczyste.
• Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych.
• W czasie surowych zim pędy nadziemne mogą przemarzać.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Uprawiany jako roślina ozdobna w parkach i ogródkach przydomowych.
• Wykorzystywany do umacniania wydm.
• Dobrze znosi cięcie, więc może być stosowany na żywopłoty.
• Roślina lecznicza, surowcem jest ziele żarnowca (Herba Sarothamni), pozyskuje się z niego sparteinę.
• Może być sadzony jako soliter lub w kompozycjach z kwitnącymi krzewami, trawami czy bylinami.