Tawulec pogięty CRISPA

Stephanandra incisa CRISPA

Tawulec pogięty CRISPA to idealna roślina okrywowa. Jest niskim, rozpostartym krzewem o zwartej, ale jednocześnie delikatnej budowie, Krzew rośnie powoli, dorastając zaledwie do ok. 0,5 metra wysokości ale jego średnica może przekroczyć 1,5 metra. Pędy długie, wiotkie, łukowato wygięte, pokładają się po ziemi tworząc zwarty „dywan”. Pędy bardzo łatwo się ukorzeniają po zetknięciu z glebą. Wiosną na pędach pojawiają się drobne, jasnozielone, obustronnie ułożone listki. Posiadają duże przylistki, są 3-5 klapowe, głęboko powcinane, na szczycie zaostrzone, na brzegach nieregularnie piłkowane, opadające na zimę. Z wyglądu przypominają trochę liście głogu. Barwa pędów i liści zmienia się wraz z porami roku: wiosną są jasnozielone, w czasie kwitnienia białawe, jesienią żółto-pomarańczowe, a zimą pędy połyskują jasno-brązowo.

Ojczyzną tawulca pogiętego jest Azja Wschodnia. Do Europy sprowadzono go z terenów Japonii i Korei około 1870 roku. Odmianę CRISPA wyselekcjonowano około roku 1930 w duńskiej szkółce Jensenów w Holmstrup, czyli dopiero po 60 latach od jego sprowadzenia do Europy. Po wprowadzeniu do handlu w 1949 roku ta oryginalna forma tawulca szybko zyskała uznanie. Odmiana CRISPA została uhonorowana w 1984 roku przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) nagrodą Award of Garden Merit (AGM), jako roślina szczególnie wartościowa i zasługująca na rozpowszechnienie.

Tawulec pogięty CRISPA zakwita na przełomie czerwca i lipca. Zielonkawo-białe kwiaty są niepozorne i zebrane w małe wiechy umieszczone na końcach bocznych gałązek. Krzew w trakcie kwitnienia wydziela delikatny zapach, dostarczając pszczołom surowców do produkcji miodu. Odmiana CRISPA należy do bardzo łatwych w uprawie a jej pielęgnacja ogranicza się właściwie tylko do przycinania zbyt długich pędów. W okresie bezlistnym jest również atrakcyjna dzięki licznym, efektownie poprzeplatanym pędom.

Pielęgnacja i uprawa

• Stanowisko słoneczne, ewentualnie częściowo zacienione.
• Preferuje gleby wilgotne, zasobne ale przepuszczalne, jest wrażliwy na suszę ale tolerancyjny względem pH gleby.
• Jest niezwykle wytrzymały na wysokie temperatury i warunki miejskie.
• Roślina nie jest „żarłoczna” i wymaga sporadycznego nawożenia.
• Krzewy są odporne na mrozy i nie wymagają zabezpieczania na zimę. Strefa mrozoodporności 5b. Czasem w bezśnieżne zimy przemarza lecz szybko się regeneruje.
• Rzadko jest atakowany przez szkodniki i choroby.
• Roślina świetnie znosi cięcie i formowanie. Cięcie przeprowadzamy przed rozpoczęciem wegetacji co spowoduje, że nowe przyrosty stworzą ładny, gęsty „dywan”.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Najlepiej sprawdza się jako roślina okrywowa.
• Przyczyniają się do stabilizacji gruntu i przeciwdziała erozji gleby.
• Ciekawie wygląda sadzony, np. przy murkach i na skalniakach.
• Można go uprawiać w dużych pojemnikach na tarasach oraz balkonach.
• Warto go sadzić w dużych grupach, zestawiając z zimozielonymi roślinami.
• Wykorzystywany w nasadzeniach parkowych, a także w zieleni miejskiej.
• Może służyć do całorocznej dekoracji kawiarnianych ogródków.