Laurowiśnia wschodnia OTTO LUYKEN

Prunus laurocerasus OTTO LUYKEN

Wiecznie zielony krzew lub małe drzewo o szerokiej, rozłożystej koronie. Liście długie, eliptyczne, grube, skórzaste i całobrzegie, ułożone skrętolegle. Ciemnozielone i błyszczące z wierzchu, od spodu blade lub żółtozielone. Dorastają do 20 cm długości. Przypominają liście laurowe, stąd pochodzenie nazwy laurowiśnia. Kwiaty drobne, białe, delikatne, pachnące, zebrane we wzniesione grona do 12cm długości. Laurowiśnia wschodnia zakwita w maju. Owoce czerniejące, błyszczące pestkowce, dorastające do 1,25 cm średnicy.

OTTO LUYKEN to niewysoka odmiana laurowiśni wschodniej dorastająca w naszym klimacie do ok. 150 cm wysokości przy nieco większej szerokości. Bardzo dobrze znosi przycinanie, zatem idealnie nadaje się do tworzenia zimozielonych, niewysokich żywopłotów. Najlepiej rośnie w półcieniu lub w cieniu, w sąsiedztwie wysokich drzew. Dobrze czuje się w miejscu osłoniętym od wiatru.

Pielęgnacja i uprawa

• Wymaga żyznej i wilgotnej gleby z dużą zawartością wapnia oraz stanowiska osłoniętego od wiatru.
• Idealnym stanowiskiem jest miejsce osłonięte przed wysuszającym działaniem zimowego słońca i wiosennego, wschodniego wiatru.
• Może rosnąć na stanowiskach nasłonecznionych i cienistych. Może rosnąć w cieniu, pod koronami drzew.
• Jest odporna na zanieczyszczenia powietrza.
• Podczas mroźnych zim zdarza się, że przemarza, nie trzeba jej wtedy jednak usuwać. Wystarczy przyciąć przy ziemi obumarłe pędy, a szybko wypuści nowe.
• Laurowiśnia łatwo regeneruje uszkodzenia.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Uprawiana jest jako roślina ozdobna w ogrodach przydomowych.
• W Polsce uprawiana dość rzadko.
• Ceniona za dekoracyjne, ciemne zimozielone liście i pachnące kwiaty.
• Można sadzić pojedynczo lub w niewielkich grupach.
• Doskonale znosi cięcie i dlatego jest często stosowana na formowane i nieformowane żywopłoty.