Budleja Davida PINK DELIGHT

Buddleja davidii PINK DELIGHT

Budleja Dawida, zwana dawniej omżynem, to krzew z umiarkowanych i tropikalnych rejonów wschodniej Azji, Ameryki Południowej i Afryki. Występuje tam około 100 gatunków tego rodzaju. Są to nieduże drzewa, krzewy lub rośliny zielne. Niektóre z nich uprawiane są w naszych ogrodach. Swoją popularność budleja zawdzięcza nie tylko pięknym kwiatom, ale także zdolności wabienia licznych motyli, obsiadających pachnące kwiatostany. Najlepiej charakter budlei oddaje angielska nazwa „butterfly bush”, która oznacza po prostu „motyli krzew”.

PINK DELIGHT jest wartą polecenia odmianą o różowych kwiatach i regularnym pokroju. Do uprawy wprowadzono ją w latach osiemdziesiątych zeszłego stulecia. W roku 1988 uzyskała odznaczenie AM (Award od Merit), przyznawane przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze, a w 1993 roku nagrodę AGM (Award of Garden Merit). Silnie rozgałęziony krzew o wyprostowanym pokroju. Pędy rozchylają się na boki a ich końce malowniczo przewieszają pod ciężarem szczytowych kwiatostanów.

Roślina dorasta do ok. 2-3 metrów wysokości. Liście małe, podłużne, eliptyczne, ciemnozielone, od spodu szaro-białe do jasnozielonych, omszone. Jesienią żółkną i opadają, chociaż w łagodne zimy część z nich – tych osadzonych na krótkopędach, może pozostać na krzewie zielona. Drobne, ciemnoróżowe kwiaty, zebrane są w efektowne, długie (nawet 40-centymetrowe) gęste kwiatostany, wyrastają na końcach pędów. Przypominają kwiaty lilaków. Rozwijają się stopniowo, najpierw na pędach głównych, później na bocznych. Kwitnienie trwa od końca czerwca lub początku lipca i kwitną około 7 tygodni. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów stymuluje roślinę do tworzenia kolejnych pąków kwiatowych, co znacznie wydłuża okres kwitnienia. Wydzielają intensywny i przyjemny zapach. Słodki nektar ukryty wewnątrz kwiatów sprawia, że krzewy są masowo obsiadane przez motyle. Z daleka wygląda niczym wielki, zgrabnie ułożony bukiet.

Pielęgnacja i uprawa

• Wymaga stanowisk ciepłych, słonecznych i zacisznych.
• Najlepiej rośnie w miejscach osłoniętych od wiatru.
• Lubi żyzną, przepuszczalną, gliniasto-piaszczystą glebę o odczynie zbliżonym do obojętnego.
• Należy unikać miejsc o dużej wilgotności, gdzie woda okresowo zalega, ponieważ korzenie roślin są wrażliwe na niedostatek powietrza i wtedy łatwo ulegają porażeniu przez choroby grzybowe.
• Ponieważ ma duże wymagania pokarmowe, w okresie wegetacji powinien być 2-3-krotnie zasilany nawozami wieloskładnikowymi.
• Jest mało odporna na mrozy. Na zimę trzeba ją okrywać (podobnie jak róże krzaczaste) kopczykiem ziemi, kory, trocin lub liści.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Dzięki obficie pojawiającym się kwiatom znajduje zastosowanie w ogrodach przydomowych, parkach czy w zieleni publicznej.
• Jest cenną rośliną dla innych roślin kwitnących pod koniec sezonu.
• W jej sąsiedztwie przepięknie prezentują się wszystkie odcienie czerwieni, różu i żółcieni, których w tym okresie nie brakuje do zestawień kolorystycznych.
• Niewielkie rozmiary i tolerancja na suszę sprawiają, że krzew nadaje się również do ogródków skalnych oraz do uprawy w pojemnikach na tarasie czy balkonie (nie wymagają częstego podlewania).
• Sadzona w pobliżu altan, ławek czy miejsc odpoczynku pozwala obserwować różnorodne motyle licznie obsiadające jej kwiaty.
• Długi okres kwitnienia i małe wymagania uprawowe czynią budleje wartościowymi krzewami dla rozmaitych założeń ogrodowych.