Sosna oścista, sosna kolczasta

Pinus aristata Engelm.

Gatunek drzewa iglastego z rodzaju sosna (Pinus) należącego do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna oścista jest blisko spokrewniona z sosną długowieczną (P. longaeva) oraz z P. balfouriana. Sosna oścista występuje na zachodnich obszarach Ameryki Północnej, w Górach Skalistych na terenie stanu Arizona, Kolorado i Nowy Meksyk, P. longaeva w stanach Utah, Nevada i wschodniej Kalifornii, P. balfouriana w Kalifornii. Sosny tych gatunków uważane są za najbardziej długowieczne drzewa na świecie. Szacuje się, że niektóre okazy sosny ościstej dożywają 3000 lat, przeważnie jednak nie przekraczają 1,5 tys. Natomiast egzemplarze P. longaeva znalezione w Górach Białych Ameryki Północnej osiągnęły wiek 3000–4600 lat.

Pielęgnacja i uprawa

• Drzewo wolno rosnące.
• Jest odporna na trudne warunki. Rośnie w strefie górnej granicy lasu, na silnie nasłonecznionych i odsłoniętych zboczach.
• Dobrze znosi susze i niskie temperatury. W USA rośnie w klimacie, w którym podczas zimy temperatury spadają poniżej –40 °C.
• Mało wymagająca co do rodzaju podłoża. Rośnie na skalistym, jałowym podłożu.
• Może rosnąć w każdej przeciętnej glebie ogrodowej, o odczynie lekko kwaśnym do kwaśnego.
• Wymaga stanowisk nasłonecznionych.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Nadaje się do małych i dużych ogrodów a także do parków.
• Ze względu na swoje zabarwienie polecana jest do nasadzeń pojedynczych, w wyeksponowanym miejscu lub w towarzystwie innych sosen o jasnym odcieniu.
• Ten zimozielony krzew jest bardzo odpowiedni do małych ogrodów przydomowych.
• Polecana jest do sadzenia w ogrodach skalnych i wrzosowiskowych oraz do uprawy w pojemnikach.
• Doskonale wygląda w kompozycjach z roślin o różnym kolorze ulistnienia.