Jodła koreańska

Abies koreana

Gatunek wiecznie zielonego drzewa należący do rodziny sosnowatych (Pinaceae), pochodzący z górzystych terenów Półwyspu Koreańskiego (wraz z wyspą Czedżu). Występuje na obszarach położonych na wysokościach od 1000 do 1900 metrów w umiarkowanym lesie deszczowym, z wilgotnym i chłodnym latem (z częstymi opadami deszczu) oraz z zimą z intensywnymi opadami śniegu. Po 10 latach osiąga 4–5 m wysokości i około 1,5 m szerokości a dorasta do ok. 10–15 m wysokości i ponad 0,7 m średnicy. Kora barwy szaro-brązowej jest gładka i występują na niej „pęcherze” żywiczne. Igły płaskie o długości 1–2 cm, szerokości 2–2,5 mm. Na pędach ułożone promieniście otaczają gałązkę, od góry ciemnozielone, od spodu biaława (kredowo biała). Kwiaty męskie czerwonobrązowe, pokryte żywicą, wyrastające gęsto na pędach bocznych. Kwiaty żeńskie ciemnoczerwone lub purpurowe. Cechą charakterystyczną jodły koreańskiej są fioletowe szyszki długości do 7 cm. Na gałęziach pojawiają się już po kilku latach od posadzenia drzewa, mogą pojawić się już na 1-1,5  metrowych egzemplarzach. Po dojrzeniu szyszki rozsypują się.

Pielęgnacja i uprawa

• Najlepiej rośnie w podłożu dostatecznie wilgotnym, o lekko kwaśnym bądź kwaśnym pH.
• Dobrze czuje się w miejscach osłoniętych od wiatrów.
• Lubi miejsca słoneczne i półcieniste.
• Podczas długich okresów suszy może tracić igły.
• Nie przemarza nawet podczas surowych zim.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Polecana jest do sadzenia jako soliter w eksponowanych miejscach.
• Ponadto jest idealną rośliną do małych założeń ogrodowych.
• Pięknie wygląda w ogrodach skalnych, japońskich, wśród wrzosowisk, sadzona pojedynczo lub w grupach.
• Dobrze komponuje się z iglakami o barwie intensywnie zielonej.