Złotokap zwyczajny

Laburnum anagyroides

Pochodzi z południowo-wschodniej Europy. W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna. Złotokap zwyczajny występuje również jako kenofit lokalnie zadomowiony na pojedynczych stanowiskach w lasach w zachodniej części kraju, np. w Wielkopolskim Parku Narodowym. Wzniesione, wyprostowane gałęzie małego drzewa lub krzewu, dorasta do 5 m wysokości. Liście trójlistkowe, długoogonkowe, owalne z szarym meszkiem od spodu, szczególnie młode, u starszych okazów meszek zanika. Pojedyncze listki mają długość 3-8 cm. Kwiaty motylkowe, żółte, do 2 cm długości i tworzące luźno opadające grona do 20 cm długości. Roślina miododajna, kwitnie od kwietnia do czerwca.

Pielęgnacja i uprawa

• Krzewy te świetnie sobie radzą na każdym podłożu, włączając w to gleby piaszczyste i ubogie, a także umiarkowanie ciężkie i gliniaste, od lekko kwaśnych do zasadowych i wapiennych.
• Najlepiej jednak rosną na świeżej, żyznej, niezbyt suchej glebie o dużej zawartości wapnia.
• Potrzebują dużo słońca i ciepła. Na dobrze nasłonecznionych stanowiskach kwitną bardzo obficie.
• Są wytrzymałe na mrozy, jednak w czasie bardzo surowych zim może dojść do przemarznięcia najmłodszych pędów.
• Dobrze znoszą suszę i warunki miejskie.
• Nie znoszą silnego cięcia. Wystarczy wycinać uszkodzone lub stare pędy tuż po przekwitnięciu i przeprowadzać cięcie formujące.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Złotokap pospolity to cenny krzew parkowy i do przydomowych ogrodów.
• Świetnie sprawdza się posadzony samotnie jako soliter, ale także w otoczeniu innych drzew i krzewów, a najładniej wygląda posadzony w dobrze eksponowanych miejscach.
• Można nim obsadzać także podpory, wówczas należy przywiązywać do nich młode pędy naginając je do kształtu podpory.
• Można w ten sposób tworzyć zadaszenia nad bramkami lub, dla tych którzy dysponują odpowiednią ilością miejsca, można tworzyć zacienione aleje.