Karagana syberyjska

Caragana arborescens

Znana też jako akacja syberyjska, akacja żółta lub grochodrzew syberyjski. Krzew wysokości 4-5 m, należący do rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi ze wschodniej Azji: Syberii i Mandżurii. Karagana syberyjska została sprowadzona do Europy w połowie XVIII wieku. W Europie i w Polsce uprawiana, stosowana głównie jako roślina na żywopłot lub sadzona jako roślina miododajna. Ma sztywne i wyprostowane gałęzie i szarozielonkawą korę. Liście parzysto – pierzaście złożone, 8 – 12 – listkowe, jasnozielone. Liście karagany syberyjskiej wcześnie rozwijają się na wiosnę i odznaczają się pięknym, jasnym zabarwieniem.

Kwitnie bardzo obficie w pierwszej połowie maja przez 2 tygodnie. Kwiaty są dość silnie zwarte, więc pszczoły najczęściej pobierają nektar siadając na kwiat z boku i wsuwając języczek między kielich a płatki korony. W czasie ciepłych dni zbierają dużo nektaru i pyłku.

Czas kwitnienia karagany zazębia się z pełnią kwitnienia rzepaku, jednak nawet wtedy kwitnące krzewy są oblatywane przez pszczoły. Owoc to strąk długości do 5 cm, pękając skręca się gwałtownie i rozrzuca nasiona. Dojrzewają one w sierpniu, mają szary lub ciemnobrązowy kolor. Zachowują zdolność kiełkowania do 3 lat.

Pielęgnacja i uprawa

• Rośnie nawet na najbardziej jałowych gruntach. Jest w stanie rosnąć nawet na czymś co glebą nazwać nie można np. wierzchniej powierzchni hałd górniczych czy popękanym betonie lub asfalcie. Z czasem poprawia żyzność gleby i umożliwi uprawę innych, bardziej wymagających gatunków roślin.
• Preferuje stanowiska słoneczne.
• Jest odporna na mrozy, nie szkodzi jej susza.
• Dobrze znosi trudne warunki miejskie.
• Doskonale znosi przesadzanie nawet w starszym wieku.
• Bardzo dobrze znosi przycinanie, nawet bardzo drastyczne – bardzo dobrze się wtedy rozkrzewia, z tego też powodu jest dobrym materiałem na żywopłoty.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Stosowana jest głównie na żywopłoty.
• W systemach żywopłotowych wielorzędowych sadzona bywa w rzędach zewnętrznych. Jeżeli używana jest do tworzenia samodzielnego żywopłotu sadzi się ją zwykle 2 rzędowo w odstępach 30-35 cm.
• Jest przydatna jako gatunek wiatrochronny.
• Może też być sadzona wśród niskich krzewów, w sąsiedztwie skalniaka czy wrzosowiska.
• Stosuje się ja również jako drzewko bonsai, które jako jedno z nielicznych może być hodowane zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz.
• Świeże strąki można gotować przed zjedzeniem i traktować niczym fasolkę szparagową. Natomiast kwiaty można dodawać do sałatek. Liście, nasiona i gałęzie mogą stanowić także paszę dla zwierząt.
• Stosuje się ją w rekultywacji terenu, do umacniania wydm czy jako wiatrochron.
• Jest schronieniem dla ptaków, które lubią budować gniazda w jej gęstych zaroślach.
• Jest cenną rośliną miododajną, której obficie kwitnące żółte kwiaty zwabiają pszczoły. Zakwita w połowie maja i przy ciepłej pogodzie dostarcza pszczołom duże ilości nektaru i pyłku.