Miodunka VICTORIAN BROOCH

Miodunka VICTORIAN BROOCH

Pulmonaria VICTORIAN BROOCH

Roślina mieszańcowa, uzyskana ze skrzyżowania kilku gatunków. Bylina dorastająca do 25–40 cm wysokości. Jajowate i zaostrzone liście odziomkowe o szerokości mniej więcej równej ich długości (co najwyżej półtora razy dłuższe od szerokości). Charakterystyczna cechą tego gatunku miodunki jest występowanie na górnej stronie wszystkich liści jasnych, srebrzystych plam.

Kwiaty miodunki są silnie miododajne i cecha ta była zapewne podstawą do powstania nazwy rodzajowej tej rośliny. Daje dobry wiosenny pożytek, wydziela bowiem nektar obficie. Roślina ta często jest pierwszym pożywieniem dla trzmieli jakie znajdą.

Miodunka rośnie przeważnie w lasach liściastych. Kwitnie od marca do początku maja, zanim jeszcze rozwiną się liście na drzewach i zacienią dno lasu. Kwiaty dwubarwne i różnosłupkowe (heterostylia): młode kwiaty czerwone, później stają się fioletowe. Wyrastają na krótkich, silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty kwiatostan. Po wiosennym kwitnieniu, bylina tworzy kępę nowych liści.

Pielęgnacja i uprawa

• Najlepiej rośnie w półcieniu, na żyznej, bogatej w próchnicę glebie.
• Dodatkowo gleba powinna być przepuszczalna oraz wilgotna.
• Roślina jest mrozoodporna (strefy 4-5).
•  Przy łagodnych zimach roślina jest zimozielona.

Zastosowanie i cechy rośliny

• Uprawiana jest jako roślina ozdobna ze względu na swoje dwubarwne kwiaty i plamiste liście.
• Może być stosowana jako roślina okrywowa w założeniach naturalistycznych, w grupach lub płatach, w parkach, na rabatach jako roślina obwódkowa.
• Jest uprawiana jako roślina lecznicza. Surowcem zielarskim jest ziele (Herba Pulmonariae). Ma takie same własności lecznicze i zastosowanie, jak miodunki ćmy.
• Liczba roślin na m²: 7